Wybudowanie Kolei Transsyberyjskiej wiąże się z Wielkim Szlakiem Herbacianym. W XVII w. herbata dotarła do Rosji i znalazła wielu zwolenników na carskim dworze. Dzięki temu rozpoczął się wielki handel herbaciany między Rosją a Chinami. Herbatę przewożono karawanami traktem handlowym. Ten trakt rozpoczął współpracę gospodarczą oraz zbliżył do siebie 2 wielkie kraje. Wielki Szlak Herbaciany dał początek wymianie towarowej, kulturowej i logistycznej. Coraz więcej osób podróżowało z Chin do Rosji i na odwrót. Były to podwaliny pod późniejsze wybudowanie drogi kolejowej, czyli Kolei Transsyberyjskiej.
Pomysł wybudowania Kolei Transsyberyjskiej pojawił się w poł. XIX w. Budowa kolei w oparciu o trakt herbaciany miała przede wszystkim ułatwić i przyspieszyć wymianę handlową. Wielu Rosjan widziało w projekcie budowy ogromne możliwości rozwoju, m.in. otwarcie rynku, przyspieszenie wymiany gospodarczej i kulturalnej, ułatwienie komunikacji, dotarcie do nowych dróg, itp. Sam projekt budowy trwał ok. 20 lat, jednak rosyjscy inżynierowie nie od razu otrzymali poparcie władz. Dopiero, gdy carem Rosji został Aleksander III, na początku lat 80-tych XIX w., rozpoczęto pierwsze prace nad budową magistrali. Pod koniec lat 80-tych XIX w. na Syberię pojechali pierwsi eksperci, którzy mieli za zadanie zbadać teren i zaprojektować pierwsze odcinki trasy. W 1891 r. syn cara Aleksandra III, przyszły car Mikołaj II, położył kamień węgielny we Władywostoku pod budowę największego projektu budowlanego w ówczesnym świecie. Rok później powołano Komitet Kolei Transsyberyjskiej z Mikołajem II na czele. Komitet miał za zadanie koordynować prace budowy, otwierać i promować Syberię oraz rozwijać relacje handlowe Rosji. Bardzo ważnym celem budowy magistrali było zintegrowanie odległych regionów Rosji, zagospodarowanie i kolonizacja Syberii oraz zdobycie wpływów nad tym obszarem. Syberia jest bardzo bogata w złoża mineralne, Rosja nie chciała oddać pierwszeństwa Chinom. Ówczesne władze Rosji postanowiły wybudować kolej z własnych środków finansowych, bez ingerencji obcego kapitału. Obawiano się utracenia kontroli i wpływów na Syberii i Dalekim Wschodzie.
Dzięki budowie kolei rozwinął się przemysł i tysiące ludzi znalazło nowy dom oraz pracę. Kolonizacja Syberii zaczęła nabierać rozpędu, budowano nowe wsie, miasta i miasteczka, handel i rolnictwo rozwijały się w bardzo szybkim tempie. Dzięki budowie kolei wzrosła tożsamość narodowa i władze Rosji osiągnęły kolejny cel - zabezpieczono dalekie tereny przed usamodzielnieniem się oraz dążeniem do niepodległości. Na początku XX w. mieszkańcami Syberii byli głównie Rosjanie. Kolej Transsyberyjska została wybudowana w latach 1891-1916. Początkowo trakt drogi kolei żelaznej obejmował Czelabińsk - Władywostok, która prowadziła od pasm górskich Uralu po brzegi Oceanu Spokojnego. W budowie mostów przez szerokie, syberyjskie rzeki brało udział wielu wybitnych ekspertów i wykwalifikowanych inżynierów, również z Polski.
